Sportarts bevraagt ethische grenzen wielersport na horrorcrash in Baskenland: 'Hoe dramatisch is de omslag die we zien'

Benders werkt al enkele tientallen jaren als sportarts. De gele ploegleidersauto die hier in zijn begintijd voor werd aangewezen, was niet eens als medische wagen herkenbaar, er gingen geregeld dingen mis in de onderlinge communicatie tussen hulpverleners. Toch viel het leed uiteindelijk altijd te lijden, stelt de arts.

De medische bezetting in het peloton is de voorbije jaren flink toegenomen. Benders werkt al lang niet meer in z'n uppie, registratie en communicatie worden serieuzer genomen, er is meer medische verantwoordelijkheid, en er wordt meer in beeld gebracht. Helaas lijkt dat alles niet te kunnen voorkomen dat er nog altijd veel (of zelfs meer) gevallen wordt. Ambulances, ambulancemotoren en dokterswagens zijn in een hedendaagse koers keihard nodig. Ook de veiligheid van de dienstverleners komt daarbij nog wel eens in het geding, zo bleek toen er onlangs tijdens een wedstrijd (waar Benders zelf niet aanwezig was, red.) een medische wagen van een collega in de greppel belandde.

De vele crashes in de wielersport hebben Benders aan het denken gezet. 'De vraag die ook ik me nadrukkelijk stel, is: hoe zal dit alles eindigen?', stelt de sportarts ernstig. 'Kan de favoriete volkssport de dodelijke ongevallen van de laatste jaren verantwoorden?' De dood van Gino Mäder zorgde in de zomer van 2023 niet alleen voor verdriet, maar ook voor verbijstering en vele vragen. 'Het cyclisme, de bestuurders voorop, zal zich blijvend moeten afvragen waar het de grens van het (on)menselijke wil leggen', betoogt Benders. 'Dat is het minste wat we de slachtoffers van het moderne wielrennen, volkssport bij uitstek, kunnen bieden.'