Marino Pusic vertelt hoe het is om in een oorlogsgebied werkzaam te zijn

Marino Pusic is onlangs benoemd tot de trainer van Shakhtar Donetsk. Lange tijd fungeerde hij als assistent van Arne Slot bij Feyenoord, maar na een korte overdenkingsperiode besloot hij zijn weg te vervolgen naar het oorlogsgebied. Pusic blikt bij de NOS terug op zijn tot dusverre doorgebrachte tijd bij de Oekraïense club.

Ruim tien weken na zijn overstap heeft Pusic geleerd hoe het eraan toegaat in Oekraïne. Zijn gedachten zijn nu gericht op voetbal in plaats van op de oorlog. 'Ik kan me er prima van afsluiten omdat ik juist ben gevraagd om over die spits na te denken. Mijn taak is om het team, met relatief jonge spelers, te ontwikkelen,' vervolgt Pusic zijn verhaal bij Langs de Lijn En Omstreken op NPO Radio 1. 'Daar gaat al mijn energie naartoe, niet alleen op vakinhoudelijk gebied maar ook op menselijk vlak.'

Ondertussen speelt Shakhtar niet langer in Donetsk. De spelers en hun families zijn gevestigd in Kiev, waar de club een tijdelijke basis heeft. Het team verblijft ook vaak in Lviv en speelt Europese 'thuiswedstrijden' in Hamburg. 'Het voelt niet als een thuiswedstrijd. Voor Europese wedstrijden moeten we tien tot twaalf uur reizen om in Hamburg te spelen,' merkt Pusic op. 'De club en de spelers wennen er steeds meer aan, maar helemaal gewend raak je er nooit aan. Het is eigenlijk te zwaar.'

Pusic deelt zijn ervaringen over het spelen in een oorlogsgebied. 'De ene wedstrijd spelen we voor een vol stadion, de volgende thuiswedstrijd voor lege tribunes. Zo word je er constant mee geconfronteerd. Minuten stilte, een symbolische aftrap door oorlogsveteranen. Maar naast al het verdriet zie je ook hoe trots mensen zijn. Dat is de positieve kant.'

Tot slot benadrukt Pusic dat het geen vanzelfsprekende keuze was om de overstap naar Shakhtar te maken. 'Toen ze concreet geïnteresseerd waren, besefte ik dat het niet alleen om een overstap ging. Ik zou ook te maken krijgen met de situatie in het land. Dat was niet eenvoudig. Ik moest voorwerk doen om te begrijpen hoe het allemaal in elkaar stak, met name wat betreft de veiligheid.'

'Ik heb even gewacht om het thuis te bespreken. Uiteindelijk zag mijn vrouw hoe graag ik het wilde doen. Natuurlijk was het voor haar ook belangrijk dat het veilig zou zijn, maar garanties heb je nu eenmaal nooit.'