Rico Verhoeven werd gedrild door zijn keiharde vader: 'Oogkas en hand gebroken? Niet aanstellen'

'De Rico die in de ring staat, is niet de Rico die ik ben in het dagelijks leven', zo begint Verhoeven. 'Maar die word ik door elke dag hard te trainen, door focus en discipline. In de ring ben ik gewoon keihard. Ik denk dat ik mezelf dood zou kunnen vechten. Als niemand zegt dat je moet stoppen… Zelf stoppen doe ik sowieso niet', vertelt Verhoeven tegen presentator Art Rooijakkers. 'Als de scheidsrechter zegt je kan door, dan ben ik de robot die gewoon doorgaat.'

Die ijzeren discipline heeft hij geleerd van zijn vader Jos, die zelf tweevoudig Nederlands kampioen was in de Japanse vechtsport kyokushinkai. Jos was in Rico's beginjaren zijn trainer. 'Hij was kei- en keihard', zo herinnert Verhoeven zijn in 2017 aan Alzheimer overleden vader. 'Ik heb ooit een keer mijn hand gebroken, toen zag je dat één knokkel niet helemaal goed zat. Toen zei hij: niet aanstellen, gaat vanzelf over. En een keer op school was iemand tegen mijn oogkas aangelopen. Dat werd een hele grote bult. Later kwamen we erachter dat mijn oogkas was gebroken. 'Nee joh, niet aanstellen. Gaat vanzelf over.' Ja daar word je wel hard van.

Sinds 2006 is Dennis Krauweel zijn trainer en in de achttien jaar dat het duo samenwerkt hebben ze elkaar door en door leren kennen. 'We zien elkaar meer dan dat we onze levenspartners zien. Hij hoeft maar naar me te kijken en hij weet hoe ik me voel.' Na een stilte vervolgt hij geëmotioneerd zijn verhaal. 'Dennis is zo belangrijk voor mij. Want mijn eigen vader heb ik niet meer en dat gat vult Dennis dan op voor mij. Bij sommige dingen in het leven denk je gewoon, had ik mijn vader maar. En dan mag ik gewoon echt heel dankbaar zijn dat Dennis er is.'