Favorieten etappe 13 Giro d'Italia 2022 | Puur sprinten, Van der Poel/Alpecin of een vlucht?

Een interessante etappe, om z'n lengte, maar toch vooral om z'n profiel. Zoals wel vaker in deze Giro d'Italia ligt het zwaartepunt niet in de finale, maar juist halverwege. De Colle di Nava is een pittig ding van 11,1 kilometer aan 6,1 procent. Het is een constante klim, met de percentages constant tussen de 6 en 7 procent. De sprinters kunnen hier serieus gelost worden, met de top op 96 kilometer van de streep. Wie koers wil maken, kan hier al wel iets uithalen.

Na de Colle di Nava gaan we amper meer echt klimmen, maar dat wil niet zeggen dat we in één vlakke ruk naar de finish razen. De finale is listig, met rotondes, nog wat bochten in de finale, maar uiteindelijk wel een lange rechte lijn naar de meet. Die wordt op het profielkaartje nog als flink oplopend gegeven, maar een blik op Google Maps geeft aan dat een rappe man hier sneller zal winnen dan een puncher. De grote vraag zal zijn: wie zit er nog vooraan?

Een korte etappe, waardoor we pas om 13.30 uur vertrekken. Om die tijd zal het al 24 graden zijn in startplaats Sanremo. De wind zal niet krachtig zijn en komt in het openingsuur vanuit het zuidoosten. Dat betekent wind in de rug in de openingsfase en eigenlijk ook de rest van de etappe. Na de tussensprint in San Michele-Mondovi maken we een halve lus naar links en de wind draait keurig met de renners mee. Dat betekent ook wind mee richting finishplaats Cuneo, waar het rond de finish om 17.15 uur zo'n 26 á 27 graden zal zijn.

Sorry, maar de tweede week van de Giro d'Italia schreeuwt Mathieu van der Poel. En aangezien de Nederlander van Alpecin-Fenix op donderdag na het lossen snel energie spaarde en rustig uitbolde, weet hij dat zelf waarschijnlijk ook maar al te goed. Van der Poel behoort tot de categorie renners die de klim kan overleven, om in de finalesprint te profiteren van het lossen van de echt rappe mannen. Dan zal hij met Alpecin-Fenix wel koers moeten maken.

Gebeurt dat, dan schuiven we in de straten van Cuneo weer de rappe mannen met klimmersbenen naar voren. Denk in dat geval aan veel renners die in de twaalfde etappe mee zaten. Andrea Vendrame (AG2R), Magnus Cort (EF), Vincenzo Albanese (EOLO-Kometa)... Zij kunnen een sprintje van een uitgedund peloton winnen, als de massaspurters overboord zijn gekieperd. Al hield het met de conditie niet over, met name bij Cort. De Deen finishte nog op een kwartier (!) van ritwinnaar Stefano Oldani.

De vraag is of dat gebeurt en zo ja, in welke mate. Arnaud Démare bewees deze Giro al dat hij een klimmetje best kan verteren en hij heeft bij Groupama-FDJ de manschappen om een achterstand nog weer in te lopen. Ook Fernando Gaviria klimt goed en kan de schade misschien wel beperken namens UAE Team Emirates. Giacomo Nizzolo zal hij bij Israel-Premier Tech ook van zulke dagen moeten hebben, daar hij de topsnelheid mist om Démare en Mark Cavendish te kloppen.

Een derde en laatste scenario is dat de kopgroep gaat strijden om de zege. Dat is helemaal geen gek idee, mochten de sprinters echt zwaar gelost worden en Alpecin-Fenix geen steun krijgt in de achtervolging. Het nadeel van voorspellen is dat je dan wel uit een heel grote vijver kanshebbers moet vissen. Lennard Kämna (BORA-hangrohe), Mauro Schmid (Quick Step-Alpha Vinyl), Tobias Foss (Jumbo-Visma) en Alessandro De Marchi (Israel-Premier Tech) zaten donderdag niet mee en hebben de benen in ieder geval op kunnen sparen.