Oranje-icoon hield het niet droog bij afscheid: 'Daar ben ik het trotst op'

Martens probeerde aanvankelijk haar laatste thuiswedstrijd niet te zwaar te maken. Ze benadrukte dat de EK-kwalificatiewedstrijd tegen Finland belangrijker was dan haar persoonlijke afscheid na dertien jaar in Oranje. Bescheiden als altijd, liet ze zelfs doorschemeren dat bondscoach Andries Jonker haar gerust op de bank mocht zetten als dat nodig was.

Maar natuurlijk stond Martens gewoon in de basis, en het stadion was gevuld met negenduizend fans die hun idool op grootse wijze wilden uitzwaaien. Met spandoeken, gezang en aanmoedigingen was het een laatste liefdesverklaring aan de speelster die het Nederlandse vrouwenvoetbal voorgoed veranderde met haar uitzonderlijke talent.

Tijdens de wedstrijd probeerde Martens zich te concentreren en niet te veel mee te gaan in de emoties van het afscheid. Na afloop noemde ze de steun 'heel speciaal' en benadrukte ze de impact die ze heeft gehad op jonge meisjes die nu dromen van een voetbalcarrière. 'Het is denk ik wel duidelijk geworden dat jonge meisjes een voetbalcarrière kunnen hebben. Dat is het allermooiste wat ik heb kunnen geven en daar ben ik het trotst op. Ik heb iets nagelaten.'

Hoewel de avond een droomscenario leek met een overwinning op Finland en haar geliefden op de tribune, ontbrak alleen de kers op de taart voor Martens. Ze raakte de lat met een prachtig schot, dat herinneringen opriep aan het EK van 2017. Ondanks de teleurstelling bleef ze positief en erkende ze de noodzaak voor kritiek, zelfs op zo'n moment.

Haar laatste dagen bij het Nederlands elftal worden gekenmerkt door een gevoel van bevrijding, wetende dat ze na haar 160e en laatste interland tegen Finland een nieuw hoofdstuk zal beginnen zonder Oranje. Voor Martens was het een emotionele en memorabele avond, en haar impact op het Nederlandse voetbal zal nog lang voelbaar zijn.